Mój dom z biegiem czasu obrastał w kolejny niezbędny detergent, środek czyszczący, płyn zmiękczający, środek do czyszczenia toalet zabijający wszelkie bakterie i wirusy, płyn do mycia parkietów, płyn do prania dywanów, proszek, płyn do prania... Mogła bym tak wymieniać i wymieniać jeszcze długo.
Tylko czy jest mi to wszystko potrzebne? Taka mnogość preparatów, producenci wmówili mi że tak. A ja, dobry konsument, kupowałam kolejny niezbędny środek. Czas się przebudzić. Czy te detergenty są bezpieczne dla mnie i mojej rodziny? Dla środowiska i zwierząt? Wątpię. Nie, nie wątpię, ja wiem że nie są. Poza tym, te miliony monet, które na to wszystko wydałam. Marzę o dniu, w którym stwierdzę, że do sprzątania wystarczy mi ocet, soda i jeszcze kilka innych przyjaznych środowisku rzeczy. Ale powoli, ja dopiero się rozpędzam :)
Postanowiłam poszukać dla tej chemii naprawdę dobrej i bezpiecznej alternatywy. W tym celu zajrzałam na Pinterest, do kopalni świetnych pomysłów. Znalazłam detergent, zawierający w sobie tylko kilka składników i nie zajmujący dużo miejsca w łazience. Używa się go tylko jedną łyżkę na wsad pralki. Ideał. Przepis powstał w USA, więc nie wszystkie składniki mogłam przenieść na nasze realia, np mydło użyte w oryginalnym przepisie, raczej nie do dostania tutaj, poza tym nie pasowało mi składem. Wolałam użyć coś naturalniejszego, naszego. Użyłam szarego mydła. W składzie jest też boraks. Dość kontrowersyjny, niektórzy mówią, że trujący, wpływa na płodność. Poczytałam trochę, boraks występuje naturalnie w przyrodzie, znalazłam też porównanie jego toksyczności, z toksycznością soli kuchennej. No i wyszło na to, że jest od niej bezpieczniejszy. Dość gadania.
Co będzie nam potrzebne:
0,5 szkl. sody kalcynowanej
0,5 szkl. Boraksu
70g mydła (szare, marsylskie, kastylijskie, robiłam też z galasowym odplamiającym)
1,5 szkl. wody gorącej do rozpuszczenia mydła i jeszcze trochę do uzupełnienia.
Poza tym:
Blender ręczny,
Słoik litrowy albo inne naczynie ze skalą
Mydło trzeba zetrzeć na tarce albo rozdrobnić go innym sposobem. Ważne, żeby było dość mocno rozdrobnione, wtedy szybko się rozpuści. Można wsypać je do słoika o pojemności ok 1 litra, albo do innego naczynia z miarką. Zalać je gorącą wodą i poczekać do rozpuszczenia i ochłodzenia. Po tym czasie w naczyniu będziemy mieć galaretkę mydlaną. Proponuję ją rozdrobnić nożem lub jakimś widelcem. Wsypujemy sodę kalcynowaną (to coś innego niż soda oczyszczona, nie można jej tu stosować zamiennie) i boraks, zalewamy gorącą wodą tyle, żeby zostało jeszcze trochę miejsca w słoju. Teraz bierzemy blender ręczny i miksujemy aż uzyskamy konsystencję majonezu :D
Prawda że proste? I skuteczne! Na początku nie mogłam uwierzyć że to może działać, no bo jak? Ani nie wytwarza jakichś większych ilości piany, poza tym, tylko łyżka? Zrobiłam pół porcji i się zakochałam. Pranie wyszło z pralki czyściutkie, pachnące świeżością. Czego chcieć więcej? Jako zmiękczacza, używam 1/4 szklanki octu. Jego zapach szybko się ulatnia. A jaka oszczędność! Wg pomysłodawcy powinno starczyć na 64 prania. Nie chce mi się tego sprawdzać, ucieszę się jak wypiorę 50 pralek ubrań. A ile bardziej bezpieczne dla mojej rodziny i środowiska, co nie jest mi obojętne. Co prawda nie mamy problemów z alergią skórną, ale myślę, że ten przepis się świetnie w takich przypadkach sprawdzi.
Mam za sobą próby produkcji płynów do prania. Niby działają, ale te ogromne ilości, gdzie to przechowywać? I to rozwarstwianie się, nie mam tyle sił, żeby wielkimi słojami czy butlami potrząsać przed użyciem. No co, leniwa jestem, przyznaję się. Proszki do mnie nie przemawiają, no nie lubię ich i już.
Kolejnym etapem będzie własnoręczne wyprodukowanie mydła gospodarczego, potrzebnego do produkcji tego kremu. Już nawet znalazłam przepis, ale o tym kiedy indziej, muszę zgromadzić potrzebne składniki.
Tu link do oryginalnego przepisu, imponująca jest też liczba pozytywnych komentarzy pod tym przepisem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz